ارزش غذایی خرما

خرما مخزن طبیعی قندهایی مانند ساکارز، فروکتوز و گلوکز است. خرمای تازه در هر 100 گرم حدود 157 کالری و خرمای خشک بیش از 300 کالری در 100 گرم دارد. خرما علاوه بر محتوای قند طبیعی بالا، حاوی مواد مغذی اضافی به شکل پروتئین، فیبر خام، لیپیدها و آنتی اکسیدان ها است که آن را به یک غذای کاربردی با مزایای سلامتی قابل توجه تبدیل می کند. خرما بسیار شیرین است و بسته به رقم، مرحله رسیدن و رطوبت کلی بین 50 تا 88 درصد وزن کل خود را دارد.

قندهای غالب خرما فروکتوز و گلوکز هستند که دو سوم کل گوشت را تشکیل می دهند. آب یک پنجم کل آرایش گوشتی را تشکیل می دهد و مقدار (کم) باقیمانده فیبرهای رژیمی است. پروتئین، لیپیدها، فیبر خام، مواد معدنی، ویتامین ها (به ویژه ویتامین B) و تانن نیز در خرما و عناب تازه به وفور یافت می شود. خرما دارای محتوای غذایی قابل توجهی است و بنابراین می تواند به تامین نیازهای غذایی انسان کمک کند.

گوشت خرما بین 0.2 تا 0.5٪ روغن دارد، در حالی که دانه یا گودال حاوی 7.7-9.7٪ است. اسیدهای چرب غیراشباع اولیه شامل اسیدهای پالمیتولئیک، اولئیک، لینولئیک و لینولنیک هستند. غلظت اسید اولئیک دانه خرما بین 1/41 تا 8/58 درصد در نوسان است و آنها را منبع احتمالی اسید اولئیک می کند. خرما حاوی 23 نوع اسید آمینه مختلف است که برخی از آنها در میوه های محبوب مانند پرتقال، هلو، انگور و سیب وجود ندارد. مقدار کمی ویتامین C، ویتامین B(1) تیامین، B(2) ریبوفلاوین، اسید نیکوتینیک (نیاسین) و ویتامین A نیز در آنها وجود دارد.

شیره خرما یا شیره انگور

طبقه بندی خرما
خرماها بر اساس میزان قندشان به چهار گروه تقسیم می شوند. خرمای دسته اول دارای ساکارز بالایی است (65-40 درصد). اینها دارای محتوای گلوکز و فروکتوز 20-40٪ و محتوای آب 10-25٪ هستند. خرماهای دسته دوم دارای گلوکز و فروکتوز بالا (75-40%) اما ساکارز پایین (10-35%) هستند.

خرمای دسته سوم دارای محتوای آب 10-35 درصد، گلوکز و فروکتوز 65-90 درصد و ساکارز 0-10 درصد است. خرمای کلاس چهارم دارای مقدار زیادی آب (35-65%) است. اینها دارای 35-37٪ گلوکز و فروکتوز هستند، بدون ساکارز.

خرما نسبت مواد معدنی
خرما منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، مس و سلنیوم و سایر مواد معدنی است. یک وعده 100 گرمی خرما حدود 15 درصد از نیاز روزانه توصیه شده برای این مواد معدنی را تامین می کند. خرما حاوی مقادیر متوسطی آهن، کلسیم، فسفر و منگنز است و 100 گرم خرما می تواند حدود 7 درصد از مصرف روزانه توصیه شده این عناصر را تامین کند. خرما و کنسانتره میوه برای بیماران مبتلا به فشار خون عالی است زیرا سدیم کمی دارد و پتاسیم بالایی دارد. بور، پتاسیم، فسفر، سدیم و روی از دیگر مواد معدنی و املاح موجود در مقادیر مختلف هستند.

علاوه بر این، دانه ها حاوی مقادیر مختلفی از آلومینیوم، کادمیوم، کلرید، سرب و گوگرد هستند. خرما حاوی فلوئور عنصری است که به حفظ سلامت دندان ها و عاری از بیماری کمک می کند. خرما همچنین حاوی سلنیوم است، ماده معدنی که تصور می شود به پیشگیری از سرطان کمک می کند و برای عملکرد سیستم ایمنی حیاتی است.

فیتوکمیکال ها در خرما
خواص ضد التهابی میوه‌ها به فیتوکمیکال‌ها نسبت داده می‌شود که یک ماده غیر مغذی فعال زیستی هستند که در ترکیب با متابولیت‌های گیاهی ثانویه یا اجزای سلولی ضروری یافت می‌شوند.

محققان و پزشکان به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی، کیفیت کاهش کلسترول و سایر مزایای سلامتی احتمالی مانند سرطان، دیابت و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، به طور فزاینده ای به مواد شیمیایی گیاهی علاقه مند هستند. کاروتنوئیدها، پلی فنول ها، ایزوفلاون ها، لیگنین ها، تانن ها و استرول ها برخی از اجزای زیست فعال موجود در صادرات انجیر میوه خرما هستند.

با این حال، هنوز تحقیقات کمی در مورد شناسایی جامع، خصوصیات و تعیین کمیت مواد شیمیایی گیاهی در انواع مختلف خرما در مراحل مختلف رسیدن میوه وجود دارد. مقدار و محتوای فیتوکمیکال های موجود در میوه خرما بسته به نوع خرما، مرحله بلوغ، ذخیره سازی، پردازش پس از برداشت، هیدراتاسیون، تنظیمات تحلیلی و منشاء جغرافیایی خرما بسیار متفاوت است.

برخی از مزایای عمده سلامتی

درختان خرما در 5000 سال گذشته در بدترین شرایط اقلیمی به عنوان منبع انرژی، امنیت غذایی و میوه های سالم به مردم غذا می دهند. در زیر به برخی از فواید میوه خرما برای سلامتی اشاره شده است. گوشت نرم و صادرات عسل به راحتی هضم می شود و کربوهیدرات های ساده مانند فروکتوز و دکستروز خرمای تازه را تشکیل می دهند.

در صورت مصرف، آنها به سرعت انرژی را دوباره پر می کنند و بدن را تقویت می کنند. تانن ها، نوعی آنتی اکسیدان پلی فنولیک فلاونوئیدی تقویت کننده سلامتی، دارای اثرات ضد عفونی، ضد التهابی و ضد خونریزی (جلوگیری از خونریزی آسان) هستند.